Altyd wyn en nergens bos Boppe yn Fryslân der gjin we los We ride oer de dyk en net oer de wei Mannen fan izer op’e klaai Foar de dúvel binne we net benauwd Bikkels fan’e romte en net út it woud Froulje bin hjir sa sterk as een beer Ien kear is genog dan wolst net mear Refr. Mannen fan de klaai, dêr komme we wei Út de sâlte lucht, we binne beroemd en berucht Mannen fan de Klaai Sân grûn is ús fiersten te min Ik fiel my frjemd as ik yn de wâlden bin Mar bin ik Ljouwert wer foar by Fiel ik my goed, ik bin wer op’e klaai Geweldig sicht fan fanôf de seedyk Dizze hoeke yn it noarden is uniek Bieten en rjappels op de bouw Simmers frôlik, swinters grys en grauw Want hjir op’e klaai dêr is it moai Mooi vlak lân, niks gjin geglooi En mei syn allen skreeuwe we dan We binne 1 folk en komme út Fryslân!!
Tekst: Marcel Meppelink