Akkelien

Yn een lyts doarpke een pear iuwen lyn. 
Heech yn it noarden, der wenne Akkelien.
Een boerendochter mooi en stoer. 
Se hiene een soad lân en wiene grut boer.

Op een dei, hy fietse foarbei. 
Seach har doe stean en se seach him ek nei.
It wie leafde op it earste gesicht. 
Syn bek foel iepen hy kryg him net mer ticht.

Akkelien, Akkelien, johohohohooo
Akkelien, Akkelien, johohohohooo

Jippieahjoooooo
Jippieahjeeeeee
Whooohooowahauww

Syn maten dy seine wat masto mei dat wiif. 
Se hat dy foar it wurk bist fan dyn eigen beurs een dief.
De hiele die bulgje it wie noait genoch. 
Jûns yn de bedstee dan gong dat ek troch.

Tolve bern letter wie dat wol dyn. 
Hie der syn nocht fan Akkelien.
Hy seach om him hinne as der nocht wat wie. 
Kist wol riede wa der mei de deegrol stie.

Akkelien, Akkelien, johohohohooo
Akkelien, Akkelien, johohohohooo

Mar se wiene hiel gelukkig en se bleaven by elkoar
Se wiene hiel gelukkig en se bleaven by elkoar.

Akkelien, Akkelien, johohohohooo
Akkelien, Akkelien, johohohohooo

Tekst door Marcel Meppelink